Geacht publiek,

In een uitverkochte Bullekerk voerde de COV op 3 november 2024 een allerzielenconcert uit:

Ein deutsches Requiem van Johannes Brahms.

Het werd een indrukwekkend en ontroerend mooi concert.

Wij starten nu weer met repeteren voor het concert op 4 mei 2025 (15.00 uur), eveneens in de Bullekerk te Zaandam:

The Armed Man van Karl Jenkins

Projectzangers en nieuwe leden zijn van harte welkom!

De kaartverkoop zal in februari 2025 van start gaan.

Wil je al langer eens ervaren hoe het is om mee te zingen met een groot koor?

Eén avond in de week actief met mooie muziek bezig zijn?
Misschien nieuwe contacten opdoen?

De sfeer is gezellig, de dirigent (zelf zanger) is enthousiast en de begeleidende pianiste speelt prachtig.

Misschien wil je mee repeteren voor één bepaalde uitvoering, dat kan ook, als projectzanger.
Het programma voor de komende tijd vind je op de website COVZ.nl. Het is niet noodzakelijk dat je kunt notenlezen, met goed luisteren en oefenen kom je een heel eind. De repetities worden opgenomen zodat je het thuis via de ledensite van de COV kunt terug horen. Voor nieuwe leden is extra begeleiding als je dat prettig vindt, een ‘buddy’ die je een plaats toewijst en bij wie je met vragen terecht kunt. Je kunt drie avonden gratis meezingen om de sfeer te proeven, wij zorgen voor de (leen-)muziek. De dirigent zal samen met jou kijken in welke stemsoort je het beste past.
We repeteren op dinsdagavond van 20.00 tot 22.15 uur in de Noorderkerk (Heijermansstraat 127, 1502 DJ Zaandam). Voor informatie kun je een mail sturen naar: info@covz.nl
Hopelijk tot ziens!

The Armed Man - Karl Jenkins

Zondag 4 mei 2025 - 15.00 uur

Bullekerk te Zaandam

Kaarten (E-tickets) via deze website verkrijgbaar vanaf februari 2025

Najaarsconcert Allerzielen: Ein deutsches Requiem van Johannes Brahms

zondag 3 november 2024

In een rijkgevulde Bull klonken gisteren de klanken van Johannes Brahms. De COV, onder leiding van Michel Poels, had het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt door het diep emotionele Ein deutsches Requiem uit te voeren, maar tijdens Allerzielen mag het schuren.

In zeven delen wordt een troostende boodschap voor de levenden gebracht.

‘Een kneiterzwaar stuk,’ meldde een koorlid achteraf, en bariton David Visser bevestigde dat:

‘Mijn solo duurt maar zo’n vijf minuten, maar ik heb dit werk ook regelmatig als koorlid uitgevoerd. Dat is echt heel intensief.’

Voor het publiek leek het echter moeiteloos. Het koor stond er aan het eind, tijdens ‘Zalig zijn de doden, die in de Heer sterven,’ nog net zo fris bij als aan het begin, bij ‘Zalig zijn zij die treuren.’

We vroegen koorleden Piet Scholtens en Hans Hoeksema wat het stuk zo zwaar maakt. Scholtens legt uit: ‘De boog moet het hele stuk gespannen blijven. De dynamiek is enorm, en dat is lastig, omdat je je stem steeds klaar moet hebben voor de wisselingen. Daarbij sta je bijna het hele stuk; alleen tijdens de sopraansolo (Bauwien van der Meer, red.) mogen we even zitten. Dat is de enige concessie aan het koor.’

Hoeksema vult aan: ‘Het vraagt veel van je zangtechniek. Bijvoorbeeld deel 6 (‘Want wij hebben hier geen blijvende stad,’ red.) eindigt fortissimo, waarna je plots moet overschakelen naar het verstilde slotstuk. Dat begint met een lange zin waarin je eigenlijk geen adem kan halen.’

Gelukkig overleefden alle koorleden de uitvoering.

We maakten een korte impressie die slechts een glimp toont van wat het koor, perfect ondersteund door pianisten Wilma Broere en Herman Rouw, en paukenist Thomas Waller, tot leven bracht:

https://www.youtube.com/watch?v=29oS6qd6HEY

Najaarsconcert Allerzielen op 6 november 2022:

Uitverkocht COV-debuut dirigent Michel Poels

Hij vond het spannend, dat was duidelijk. Maar de kennismaking met de nieuwe dirigent, de internationaal bekende bariton Michel Poels, beviel goed en smaakt naar meer.

In een uitverkochte Bullekerk in Zaandam dirigeerde hij het ‘Najaarsconcert 2022’ van de Christelijke Oratorium Vereniging (COV) Zaanstreek dat was opgebouwd rond de viering van Allerzielen.

We genoten van het ingetogen Stabat Mater, het Notre Père (dat is het Franse Onze Vader dat door het koor a capella werd gebracht), het Requiem van Gabriel Fauré en van debuterende dirigent Michel zelf natuurlijk…

We maakten een kleine impressie op video. De nieuwe dirigent waarschuwt aan het eind van het filmpje nog even aankomende leden: wie één keer lid wordt, gaat nooit meer weg.

https://www.deorkaan.nl/uitverkocht-cov-debuut-dirigent-michel-poels-video/

Najaarsconcert COV Zaanstreek

3 november 2018

Afgelopen zaterdag was ik aanwezig bij het najaarsconcert van de COV in de Oostzijderkerk in Zaandam. Uitgevoerd werden de werden de Missa Omnium Sanctorum van Zelenka en het Requiem van Mozart. Ik had mij er van tevoren erg op verheugd en mijn hoge verwachtingen werden niet teleurgesteld! Verwachtingsvol kwam ik om 10 voor 8 de kerk binnen. Het koor zat al klaar en de kerk was bomvol. Concerten van de COV hebben altijd iets van een reünie: je ziet heel veel bekenden en nog voor er een noot heeft geklonken zit de sfeer er al goed in.

Als lid van het comité van aanbeveling mag ik altijd voorin zitten. Een hele eer. Maar of het nou zo’n goede plek is? Je zit er wel erg dicht op. Voor de balans is het niet ideaal. Aan de andere kant: het oog wil ook wat. Er zit niemand voor je, je kunt alle koorleden goed zien en je kunt bijna meelezen met de violisten.

Het koor werd begeleid door het barokorkest Florilegium Musicum. De solisten waren: Kitty de Geus, sopraan, Merel van Schie, alt, André Cruz, tenor en Gilad Nezer, bas.

Geen van deze solisten had ik eerder gehoord, dus ik was extra benieuwd!

Voor de pauze werd de mis van Zelenka uitgevoerd. Ik kende dit werk nog niet. Het was een verrassing voor me. Een prachtig, magistraal, maar ook complex werk, van deze tijdgenoot van Bach. De mis kent een mooie afwisseling tussen koordelen en solo’s en duetten. De indruk die de uitvoering van deze mis op mij maakte was er vooral één van hard werken en zwoegen, met name bij het koor. De vele fuga’s leken mij dan ook hondsmoeilijk om te zingen. Geen voor de hand liggende thema’s, vaak moeilijke sprongen en bijzondere wendingen. Ik had het gevoel dat het koor er nog niet helemaal boven stond. Er werd ook niet heel erg goed gekeken naar de voortreffelijk dirigerende Gerrit Maas. Bij velen waren de ogen vooral op de eigen noten gericht. Dat was wel een beetje jammer en kwam de klank niet echt ten goede. Maar wat heeft het koor er zich goed doorheen geslagen! Het orkest begeleidde geconcentreerd en geïnspireerd. En de solisten zongen prachtig.

Nee, dan het programma na de pauze! Het leek wel of er een ander koor stond te zingen. De angstige gezichten waren weg; ik zag alleen maar stralende, enthousiast zingende mensen en vooral veel ogen! De koorklank was prachtig en homogeen. Veel complimenten voor de mannen, die in de minderheid waren. Dat was nauwelijks te horen! Wat een spannend confutatis! Om over het quam olim abrahae nog maar te zwijgen.

Tot tranen geroerd was ik bij het lacrimosa (doel bereikt!)

Genoten heb ik van het solistenkwartet: alle vier prachtige stemmen. Voor mij spande echter de bas Gilad Nezer de kroon. Zijn Tuba mirum stond als een huis.

Bij het orkest heb ik vooral genoten van de blazers. Uiteraard niets ten nadele van de strijkers. Maar wat een mooie begin, met die fagotten en de bassethoorns. Ook kon ik mijn ogen en oren nauwelijks afhouden van de trompettisten en de paukenist. Zo’n mooie concentratie en beheersing!

Ik heb zo genoten! Er werd echt muziek gemaakt. Het was afwisselend dreigend, ontroerend, troostend, spannend en berustend. Dat dit allemaal zo overkwam is natuurlijk te danken aan Gerrit. Uiteraard is er tijdens de repetities onder zijn leiding keihard gewerkt en wist elk koorlid van tevoren hoe elke noot, elk deel gezongen moest worden. Maar het echte muziek maken moet toch op het concert zelf gebeuren en kan alleen ontstaan als iedereen op de juiste manier gefocust is. En dat kan weer alleen als er iemand voor staat die weet wat hij wil, die de muziek ten diepste weet te doorgronden en die weet te inspireren.

De COV mag blij zijn met zo’n dirigent!

Allemaal heel erg bedankt voor een prachtige, ontroerende avond!

Gertru Pasveer

COV: Klassiek maar ook gek op iets nieuws
Passieconcert van de Christelijke Oratoriumvereniging Zaanstreek.
Gehoord in de Oostzijderkerk op zondag 26 maart 2017

Met Pasen in zicht bracht de Christelijke Oratoriumvereniging Zaanstreek afgelopen zondagmiddag een verfrissend Passieconcert ten gehore in de Oostzijderkerk. Dankzij een speciaal programma, gevuld met muziek van vier verschillende barokcomponisten en een verrassingselement, kreeg het koor na elk stuk een harder applaus van het publiek.
Martin Prins zit met gevouwen handen te luisteren naar de vele klanken die het koor, bijgestaan door vier professionele solisten en beroepsmusici, de kerk in stuurt. Hij luisterde altijd naar de grote bands uit zijn tijd, zoals The Beatles en The Rolling Stones. Toen hij drie jaar geleden met pensioen ging, begon hij zich meer en meer te verdiepen in de klassieke muziek. Van het COV bezoekt hij ondertussen de meeste concerten. “Deze muziek, de warme klanken, ze bieden een gevoel van verbondenheid. De locatie van dit concert werkt daar ook heel erg aan mee. Het is een ontmoetingsplek waar ik kennissen en vrienden tegenkom.”
Prins keek vooral uit naar de uitvoering van het bekendste stuk dat zondag werd opgevoerd: Actus Tragicus van Bach.

“Ik begrijp de muziek lang niet altijd, maar ik vind het altijd weer mooi om mee te maken. Ik vind vooral de warme sfeer die er ontstaat wanneer een koor klassieke muziek zingt erg fijn.” Alle vier de solisten komen tijdens het stuk van Bach aan bod en de warme klanken waar Prins het eerder over had, werden inderdaad door het koor ten gehore gebracht.
Afwijkend
Het concert was niet direct wat je van een klassiek oratoriumkoor zou verwachten De vereniging heeft namelijk als doel om op zoek te blijven naar manieren om te ontwikkelen en wijkt daarmee soms best wat af van de standaard. Tijdens de opvoering van Du aber Daniël, gecomponeerd door Telemann, gebeurde er iets verrassends. De koorleden verdeelden zich in groepjes door de kerkzaal. Op het moment dat al die groepjes begonnen te zingen voelde het voor de luisteraar net alsof die middenin de muziek zat. De actie werd beloond met luid applaus.
“Door op zoek te gaan naar nieuwe manieren van optreden, blijven we scherp en blijven we ons ontwikkelen,” vertelt voorzitter en tevens koorlid Erno de Vries. “We moeten natuurlijk niet te ver van het pad afwijken, we hebben niet voor niets oratorium in onze naam staan, maar zo nu en dan wat uitproberen is natuurlijk erg leuk. En het is dubbel zo leuk als het ook echt werkt.”
Nu het COV dit concert achter de rug heeft, kan het koor zich voorbereiden op het concert ter gelegenheid van het 90-jarig bestaan in oktober. “Ook dan zullen we nieuwe dingen uitproberen. We zullen koordelen uit beroemde opera’s gaan opvoeren, wat best wel bijzonder is voor onze vereniging. We gaan er echt iets bijzonders van maken”, belooft De Vries. “Als een soort cadeautje aan ons publiek.”

Karlijn Brinkman